บทสรุปแลนด์​สเคป และวัตถุที่มีบุคลิกภาพชัดอย่างหัวจักรรถไฟ​ น่าจะพอเป็นใบเบิกทางให้ไปกันต่อได้เมื่อดูจากผลสัมฤทธิ์​ของงาน​ ทุกคนก็จะได้ลองทำอะไรที่ยากขึ้น​ แต่ใกล้ตัวแค่หลังเปลือกตา​ เราอยู่กับร่างกายเราทุกวันแต่เคยสังเกตกันบ้างมั้ย​ว่าบุคลิกภาพของอวัยวะส่วนต่างๆนั้นมีหน้าตาหรือรายละเอียดเป็นอย่างไร​บทเรียนต่อไปคงจะเป็นการทดสอบศักยภาพทุกคนอีกขั้น​ลองมาก้าวข้ามขีดจำกัดไปด้วยกัน​ อาจารย์​เชื่อว่าพวกเราทำได้​ หยุดยาวสามวันลองเพ่งสังเกต ทุกลมหายใจ​ให้ใจที่งดงามเป็นตัวชี้นำสมองให้คิดดี สั่งการให้มือก็ทำดี​ ให้สมกับที่เป็นศิษย์​ DAD​  ที่​ “ภู่กัน​อยู่ที่ใจ” สร้างอะไรก็งดงาม

เสร็จสิ้นภารกิจการเรียนและสอบนอกห้องเรียนกับการเขียนทิวทัศน์​ทะเล​ด้วยสีน้ำ​ เกาะสีชังเป็นจุดหมายปลายทางให้กับรุ่นบุกเบิกได้เรียนและศึกษาเส้นทางให้กับรุ่นน้องต่อๆไป​ สีชังยังคงความงามตามแบบฉบับที่ชาวบ้านพยายามดำรงรักษาเอาไว้​แม้ว่าความเจริญจะบุกรุกเข้าไปในเกาะอย่างเห็นได้ชัดกว่าแต่ก่อน​ แต่มุมสำคัญๆก็ยังคงได้รับการดูแลและอนุรักษ์ไว้เป็นอย่างดี​ เปิดโอกาสให้พวกเราได้ร่วมเรียนประวัติศาสตร์​พร้อมบันทึกภาพความประทับใจในระหว่างการร่วมเดินทางไปพร้อมๆกัน​ หวังว่าการเรียนนอกสถานที่ในครั้งนี้นอกจากจะได้รับความรู้กันแล้ว​ ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนที่จะคบกันไปอีกนานแสนนานคงจะก่อตัวและแน่นแฟ้นขึ้นอีกเท่าทวีคูณเพราะครั้งหนึ่งพวกเราเคยลงเรือลำเดียวกัน