บทสรุปแลนด์สเคป และวัตถุที่มีบุคลิกภาพชัดอย่างหัวจักรรถไฟ น่าจะพอเป็นใบเบิกทางให้ไปกันต่อได้เมื่อดูจากผลสัมฤทธิ์ของงาน ทุกคนก็จะได้ลองทำอะไรที่ยากขึ้น แต่ใกล้ตัวแค่หลังเปลือกตา เราอยู่กับร่างกายเราทุกวันแต่เคยสังเกตกันบ้างมั้ยว่าบุคลิกภาพของอวัยวะส่วนต่างๆนั้นมีหน้าตาหรือรายละเอียดเป็นอย่างไรบทเรียนต่อไปคงจะเป็นการทดสอบศักยภาพทุกคนอีกขั้นลองมาก้าวข้ามขีดจำกัดไปด้วยกัน อาจารย์เชื่อว่าพวกเราทำได้ หยุดยาวสามวันลองเพ่งสังเกต ทุกลมหายใจให้ใจที่งดงามเป็นตัวชี้นำสมองให้คิดดี สั่งการให้มือก็ทำดี ให้สมกับที่เป็นศิษย์ DAD ที่ “ภู่กันอยู่ที่ใจ” สร้างอะไรก็งดงาม
เสร็จสิ้นภารกิจการเรียนและสอบนอกห้องเรียนกับการเขียนทิวทัศน์ทะเลด้วยสีน้ำ เกาะสีชังเป็นจุดหมายปลายทางให้กับรุ่นบุกเบิกได้เรียนและศึกษาเส้นทางให้กับรุ่นน้องต่อๆไป สีชังยังคงความงามตามแบบฉบับที่ชาวบ้านพยายามดำรงรักษาเอาไว้แม้ว่าความเจริญจะบุกรุกเข้าไปในเกาะอย่างเห็นได้ชัดกว่าแต่ก่อน แต่มุมสำคัญๆก็ยังคงได้รับการดูแลและอนุรักษ์ไว้เป็นอย่างดี เปิดโอกาสให้พวกเราได้ร่วมเรียนประวัติศาสตร์พร้อมบันทึกภาพความประทับใจในระหว่างการร่วมเดินทางไปพร้อมๆกัน หวังว่าการเรียนนอกสถานที่ในครั้งนี้นอกจากจะได้รับความรู้กันแล้ว ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนที่จะคบกันไปอีกนานแสนนานคงจะก่อตัวและแน่นแฟ้นขึ้นอีกเท่าทวีคูณเพราะครั้งหนึ่งพวกเราเคยลงเรือลำเดียวกัน